یا قائم آل محمد علیه السلام

آموخته ام که خداعشق است

وعشق تنهاخداست.

آموخته ام که وقتی ناامید میشوم،

خداباتمام عظمتش عاشقانه انتظارمی کشد

تادوباره به رحمتش امیدوارشوم.


اموخته ام اگرتاکنون به آنچه خواسته ام نرسیدم،

خدابرایم بهترینش رادر نظرگرفته.

                 میتوانم دنیا را یک دستی فتح کنم،

                 به شرطی که

           دست دیگرم در دست خــــــــــدا باشد . . .!

   آیت الله  ناصرمکارم شیرازی 

زندگینامه :

نبوغ و استعداد

حضرت آیة الله العظمی مكارم شیرازی در سال 1305 هجری شمسی در شهر شیراز در میان یك خانواده مذهبی كه به فضائل نفسانی و مكارم اخلاقی معروفند دیده به جهان گشود.  

جدّ اعلای ایشان »حاج محمّدباقر« كه از تجّار شیراز به شمار می رفت، در «سرای نو» شیراز به تجارت اشتغال داشت، لباسی شبیه لباس روحانیت می پوشید و پیوسته در مسجد «مولای» شیراز به جماعت حاضر می شد و مورد تكریم و احترام و اطمینان بود. جدّ ایشان مرحوم »حاج محمّد كریم« فرزند حاج محمّدباقر كه او نیز عمّامه ای بر سر داشت و در بازار در اثنای كار، كلاه پوستینی بر سر می گذاشت، در «سرای گمرك» شیراز و سپس در» بازار وكیل» به تجارت مشغول بود، همواره در مسجد «مولای» شیراز در نماز جماعت شركت می كرد و از مرتبطین و نزدیكان مرحوم آیة اللّه العظمی حاج شیخ محمدجعفر محلاتی رحمه الله پدر مرحوم آیة اللّه العظمی حاج شیخ بهاءالدین محلاتی و مرحوم آیة اللّه حاج سید محمد جعفر طاهری رحمه الله به حساب می آمد.

پدرشان حاج علی محمد او نیز از تجار معروف شیراز بود استاد در مورد پدرشان چنین می فرمایند:

»پدرم علاقه زیادی به آیات قرآن داشت در دورانی كه در مدارس ابتدایی تحصیل می كردم، گاهی شب ها مرا به اطاق خودش فرامی خواند و به من می گفت: ناصر! كتاب آیات منتخبه و ترجمه آن را برای من بخوان(این كتاب مجموعه آیاتی بود كه توسّط بعضی از دانشمندان، انتخاب شده و در زمان رضاخان در مدارس به عنوان تعلیمات دینی تدریس می شد) من آیات و ترجمه آن را برای او می خواندم و او لذّت می برد«.

نبوغ استاد از اوایل كودكی امری مشهود بود و در هر مرحله از مراحل عمرش آشكارتر می گشت.

دورترین خاطره

روایتی كه خود استاد از دوران كودكیش دارد چنین است:

»دورترین خاطره ای كه از دوران طفولیت به نظر دارم مربوط به زمانی است كه بیماری مختصری داشتم و در گهواره خوابیده بودم، حادثه از این قرار بود كه فصل تابستان بود

صفحات: 1· 2

رسول گرام اسلام  می فرمایند : نعمتهای خدا را دشمنانی است . پرسیدند : آنان کیانند ؟ فرمودند : آنان که به مردم به خاطر آنچه که خدا از فضلش عطا کرده است ، حسد می ورزند.« منبع : بحارالانوار،ج 70،ص 256»

هر چه بیشتر به شاخ و برگ گل نظاره می کرد، بیشتر محو زیبایی اش می شد.

دستش را دراز کرد تا در اختیار بگیرد…

ولی خارها مزه درد را به او چشاندند تا دریابد

اگر حفاظی برای گل نبود، چنین با طراوت و زیبا نمی ماند.